Cykl rozwojowy paprotnika jednozarodnikowego
Dojrzały okaz sporofitu paprotnika jednozarodnikowego zbudowany jest z łodygi, korzeni i dwóch rodzajów liści – sporofili oraz trofofili. Spodnia strona sporofili jest miejscem powstawania brązowych kupek zarodni (sporangiów), w których na drodze podziału redukcyjnego (mejozy) powstają haploidalne zarodniki. Z uwolnionych z dojrzałych zarodni zarodników, w odpowiednich warunkach wilgotności i temperatury, rozwija się zielone, sercowate przedrośle. Przedrośla paprotników są obupłciowe – posiadają i plemnie i rodnie. Po dojrzeniu przedrośla ruchliwe plemniki przepływają za pośrednictwem wody do rodni, w której zachodzi do zapłodnienia i wytworzenia diploidalnej zygoty. Z niej wyniku podziałów mitotycznych rozwinie się samodzielny sporofit, a gametofit obumrze.
Cykl rozwojowy paprotnika różnozarodnikowego
Do paprotników różnozarodnikowych zaliczane są m.in. widliczka, marsylia i salwinia. Zgodnie z nazwą, paprotniki różnozarodnikowe wytwarzają dwa typy zarodników – mikrospory oraz makrospory. Spory tej grupy paprotników powstają z podziału mejotycznego komórek zarodnikotwórczych (archeosporialnych) zlokalizowanych odpowiednio w mikro- i mikrosporangiach. Z mikrospor rozwija się przedrośle męski, z makrospor natomiast przedrośle żeńskie — przedrośla są rozdzielnopłciowe. Po dojrzeniu plemniki za pośrednictwem wody dostają się do rodni przedrośla żeńskiego, gdzie dochodzi do zapłodnienia i powstania diploidalnej zygoty. Dzięki podziałom mitotycznym zygota rozwija się w samodzielny sporofit, który wytworzy kłos zarodnionośny z mikro- i mikrosporangiami, które dadzą początek kolejnemu pokoleniu.
Cykle rozwojowe paprotników Wasze opinie