Fen

Fen jest jednym z rodzajów wiatrów lokalnych, który występuje tam, gdzie są wysokie góry lub wzniesienia.
Z jednej strony wzniesienia jest wilgotne zimne powietrze i w tym miejscu tworzy się wyż atmosferyczny. Powietrze (wiatr) napotyka przeszkodę w postaci wzniesienia więc musi się unieść do góry. W miarę unoszenia ochładza się o 0,6ͦC na każde 100 metrów. Równocześnie też ze względu na dużą wilgotność tworzą się chmury, które zmieniają się ze stanu gazowego w ciekły (ma miejsce kondensacja) czyli pada deszcz lub śnieg, (w przypadku ujemnej temperatury). Wędrując dalej powietrze już suche dociera na wierzchołek wzniesienia i następuje jego gwałtowne opadanie. Po tej stronie stoku w miarę opadania ociepla się o 1ͦ na każde 100 metrów, a ponieważ jest suche więc i  lżejsze i opada bardzo szybko więc jest porywiste, dlatego że nabiera prędkości spadając w dół. Jest to tzw. wiatr katabatyczny, czyli spadający w dół. Finalnie po tej stronie wzniesienia na dole jest cieplejsze, dlatego tworzy się tam niż atmosferyczny. 

Lokalne nazwy tego wiatru to Fen w Alpach, Halny w Tatrach, Zonda w Andach, Chinook w Górach Skalistych (USA), Semum na pustyniach Afryki i Półwyspu Arabskiego.