Chromosomowa teoria dziedziczenia mówi o tym, że geny to materialne jednostki dziedziczności, znajdujące się na chromosomach. Są przekazywane z pokolenia na pokolenie wraz z przekazaniem chromosomu komórce potomnej podczas podziału komórkowego. Teoria ta została po raz pierwszy sformułowana w XIX wieku przez A. Weismanna, następnie została doprecyzowana na początku XX w. przez W. S. Suttona oraz T. Boveriego, a dowodów eksperymentalnych jej poprawności dostarczyły badania T. Morgana.
Podstawą tej teorii jest założenie, że dziedziczenie zachodzi podczas przekazania chromosomów przy podziale komórkowym. Kiedy komórka dzieli się w procesie mitozy lub mejozy, chromosomy są replikowane, a ich kopie są równomiernie rozdzielane między nowo powstałe komórki. W ten sposób każda komórka potomna otrzymuje po jednej kopii każdego chromosomu, a wraz z nimi po jednym egzemplarzu genu, które się na nich znajdują.
Chromosomowa teoria dziedziczenia wyjaśnia, jak dziedziczymy geny po naszych rodzicach i jakie są prawdopodobieństwa dziedziczenia pewnych cech. Dzięki niej jesteśmy również w stanie zrozumieć, jak dziedziczone są choroby genetyczne i jakie są mechanizmy dziedziczenia płci. Jednak teoria ta wyjaśnia jedynie zasady dziedziczenia cech, które kodowane są przez jeden gen, ewentualnie przez kilka genów znajdujących się na jednym chromosomie. W przypadku cech wielogenowych, przewidywanie ich dziedziczenia jest zdecydowanie trudniejsze.
Chromosomowa teoria dziedziczenia Wasze opinie