W odróżnieniu od nagonasiennych kwiaty (liście zarodnionośne) okrytonasiennych są obupłciowe – posiadają zarówno mikrosporofile (pręciki) oraz makrosporofile. Mikrosporofile okrytonasiennych zabudowane są z nitki pręcikowej oraz główki z czterema mikrosporangiami (woreczkami pyłkowymi). We wnętrzu woreczków pyłkowych rozwijają się gametofity męskie zbudowane jedynie z dwóch komórek – wegetatywnej oraz generatywnej.
Makrosporofile określane u okrytonasiennych owocolistkami, zrastają się, tworząc słupek, zbudowany z zalążni, szyjki oraz znamienia. Makrosporangia wytwarzają po cztery makrospory, z których trzy szybko zamierają, a jedna rozwija się w gametofit żeński określany woreczkiem zalążkowym. Woreczek zbudowany jest łącznie z siedmiu komórek – jednej komórki jajowej, dwóch synergid, trzech antypod oraz diploidalnego jądra centralnego woreczka zalążkowego.
Zapylenie u okrytonasiennych tj. przeniesienie ziarna pyłku na znamię słupka odbywa się za pośrednictwem owadów lub wiatru. Na znamieniu komórka wegetatywna pyłku zaczyna tworzyć łagiewką pyłkową, natomiast komórka generatywna dzieli się na dwie komórki plemnikowe. Po dotarciu do woreczka zalążkowego dochodzi tzw. podwójnego zapłodnienia. Jedna z komórek plemnikowych zapładnia komórkę jajową, natomiast druga łączy się z jądrem centralnym woreczka, w wyniku czego powstaje jądro triploidalne (3n). Zygota dzieli się mitotycznie i przekształca w zarodek, a jądro triploidalne rozwija się w bielmo wtórne, będące materiałem zapasowym dla rozwijającego się zarodka. Osłonki zalążków twardnieją i tworzą łupinę nasienną, natomiast elementy kwiatu mogą przekształcić się w suchą lub mięsistą owocnię. Powstały w ten sposób owoc, jest organem charakterystycznym tylko dla roślin okrytonasiennych. Owoc jest atrakcyjnym pokarmem dla zwierząt, które przez to pośredniczą w rozsiewaniu nasion okrytonasiennych.
Cykl rozwojowy okrytonasiennych Wasze opinie