Namorzyny, czyli lasy namorzynowe (mangrowe) to specyficzna, wiecznie zielona formacja roślinna wybrzeży morskich w niemal całej strefie międzyzwrotnikowej. Najwięcej lasów namorzynowych znajduje się w Indonezji, Brazylii i Australii. Namorzyny stanowią formację ziemno-wodną powstającą na przybrzeżnych płyciznach morskich, w miejscach osłoniętych i ciepłych. Szerokość pasa namorzynów sięgać może nawet kilku kilometrów. Namorzyny rozwijają się wzdłuż brzegów morskich oraz w ujściach rzek – są niejako strefą buforową chroniące stały ląd przed zalaniem. One same często zalewane są tak, że widoczne są wtedy tylko korony drzew, podczas odpływu odsłania się powierzchnia gruntu. Ze względu na ograniczanie falowania przez mniej lub bardziej splątane korzenie i pędy roślin, w namorzynach intensywnie odkładają się drobnoziarniste osady, zarówno mineralne, jak i organiczne. Podłoża są zróżnicowane – od nagich skał koralowych po piaszczysto-muliste, zwykle ziemia jest tu jednak bardzo żyzna i stale wilgotna.
Namorzyny tworzone są przez rosnące w bardzo różnym zwarciu krzewy i drzewa. Znane są ze specyficznych cech przystosowawczych jak szczudlaste korzenie przybyszowe (stabilizują rośliny w grząskim podłożu) i korzenie oddechowe, zwane pneumatoforami (pozwalają korzystać z tlenu zawartego w atmosferze, wobec jego deficytu w podłożu).
Duże bogactwo roślin i wilgoci zapewnia doskonałe miejsce dla krabów i małży, a także licznych gatunków węży, krokodyli i tygrysów.
Namorzyny Wasze opinie