Układ odpornościowy chroni przed infekcjami, a także przed np. nowotworzeniem. Za odporność nieswoiście odpowiadają także naturalne bariery, uniemożliwiające dostanie się drobnoustrojów do organizmu, tj. skóra czy błony śluzowe. Zaburzenia każdego elementu układu odpornościowego mogą prowadzić do obniżenia odporności, skutkującej m.in. nawracającymi infekcjami. Pierwotne niedobory odporności to najczęściej u dorosłych pospolity zmienny niedobór odporności (CVID). Do tej grupy zalicza się też ciężkie złożone niedobory odporności (SCID), zespół Wiskotta i Aldricha, zespół di George’a, zespół ataksja–teleangiektazja i inne. Zwykle są to bardzo poważne zaburzenia, które nieleczone prowadzą co szybkiej śmierci.
Do wtórnych niedoborów odporności mogą prowadzić różne choroby, a także inne czynniki, np.:
• nowotwory, głównie hematologiczne (np. przewlekła białaczka limfocytowa),
• chemioterapia, radioterapia,
• leczenie immunosupresyjne stosowane po przeszczepieniu narządu lub w chorobach z autoagresji,
• GKS,
• zakażenia wirusowe, np. HIV, odry, opryszczki,
• zakażenia bakteryjne,
• choroby przewlekłe niekorzystnie wpływające na metabolizm, takie jak cukrzyca.
Główne objawy u pacjentów z niedoborem odporności to:
• nawracające, przedłużające się infekcje, często o nietypowym przebiegu,
• zwiększona skłonność do rozwoju nowotworów,
• rozwój chorób autoimmunologicznych,
• alergie.
Zaburzenia funkcjonowania układu odpornościowego Wasze opinie